Bij het Centraal Justitieel Incasso Bureau (CJIB) in Leeuwarden verdwijnen de komende vier jaar 75 tot 100 banen. Het bureau moet van het kabinet bezuinigen. Dit maakte de organisatie donderdag 2 augustus jl. bekend.

Kantoorruimte aangekocht
Het CJIB is de instantie die verkeersboetes verstuurt en ervoor zorgt dat
die op tijd worden betaald. Het bureau had er op gerekend dat het de
kilometerheffing mocht gaan afhandelen. Dit plan strandde echter in het
parlement. Het CJIB had hiervoor wel al kantoorruimte aangekocht. Dit zal
het nu moeten gaan onderverhuren.

Werknemers ontzien
Het banenverlies zal geen gevolgen hebben voor het afhandelen van de boetes.
De werknemers die zich hiermee bezig houden worden zoveel mogelijk ontzien.
In totaal zal ongeveer 15% van de banen bij het CJIB verdwijnen.

Namens het CJIB verzorgen dhr. A. Visser en R. van de Galiën tijdens de
DCN-studiedag op 10 oktober a.s. een inleiding.

De Rabobank heeft problemen met het innen van restschulden. Mensen die hun woning voor minder dan de hypotheekwaarde hebben verkocht, werken niet altijd mee aan een terugbetaling van het nog resterende bedrag. De rechtbank in Utrecht liet op 3 augustus jl. weten dat men de Hoge Raad om advies gaat vragen. Het is n.l. onzeker of de bank op basis van de hypotheekaktes die zij hanteert, direct gerechtsdeurwaarders kan inschakelen om te restvorderingen te innen. Volgens een woordvoerder van de Rabobank gaat het om een kleine groep klanten, in 2011 tussen de 40 en 60 gevallen.

 

Gerechtsdeurwaardersgroep GGN heeft inmiddels bij de rechtbank in Utrecht een kort geding aangespannen tegen de Rabobank want volgens de deurwaarders mogen de restvorderingen niet op deze wijze worden geïncasseerd.

Inmiddels hebben ook andere gerechtsdeurwaarders geweigerd de schuld te incasseren omdat de akten van de geldlening ondershands zijn opgemaakt en dus niet op basis van de hypotheekakten kunnen worden geïnd.

Mochten de gerechtsdeurwaarders in het gelijk worden gesteld, dan levert dat de Rabobank veel extra werk op waar men niet op zit te wachten. In iedere zaak zal de bank dan een aparte gerechtelijke procedure moeten gaan voeren. Met een vonnis van de rechtbank kan vervolgens een gerechtsdeurwaarder aan de gang en trachten de restschuld te innen.

Wanneer er beslag wordt gelegd op iemands schuld aan derden, is de schuldenaar gehouden het beslagene onder zich te houden (art. 475 lid 1 en art. 475h lid 1 Rv). De vraag doet zich voor of de rente over de periode van beslag aan de schuldenaar in rekening kan worden gebracht. Dit hangt af van het antwoord op de vraag of de schuldenaar reeds in verzuim is of niet. De situatie kan zich namelijk voordoen waarbij de schuldenaar nog niet in verzuim was met de voldoening van zijn schuld. Door het beslag wordt hij verhinderd in de voldoening van zijn schuld en raakt hij alsnog in verzuim. Dit verzuim is dan echter te wijten aan de schuldeiser.

De schuldenaar kan zich alsdan beroepen op de rechtsgevolgen van het schuldeisersverzuim (art. 6:58 BW). Indien aan de eisen van het schuldeisersverzuim is voldaan, dan kan de schuldenaar als gevolg daarvan niet zelf in verzuim geraken (art. 6:61 lid 2 BW) en is hij geen wettelijke of contractuele vertragingsrente verschuldigd over de periode waarin hij ten gevolge van het derdenbeslag de door hem verschuldigde geldsom niet kan voldoen.

Het voorgaande is echter anders indien het derdenbeslag geen beletsel (meer) voor de betaling vormt, en daarom geen schuldeisersverzuim (meer) bestaat. Deze situatie doet zich voor wanneer bijvoorbeeld de schuldeiser en de beslaglegger gezamenlijk betaling verzoeken op een door hen beiden aangewezen rekening waarna het beslag zal worden opgeheven. Als de schuldenaar desondanks niet tot betaling overgaat, zal alsnog verzuim van de schuldenaar kunnen intreden en wettelijke of contractuele vertragingsrente verschuldigd kunnen worden. Het ligt dan op de weg van de schuldeiser van de beslagen vordering om die feiten en omstandigheden te stellen en zo nodig te bewijzen, die meebrengen dat het derdenbeslag, in afwijking van de wettelijke regeling, geen beletsel (meer) vormt voor betaling door de schuldenaar.

Indien echter de schuldenaar reeds met de voldoening van zijn verbintenis in verzuim is en hij op die grond gehouden is tot betaling van wettelijke of contractuele rente, maakt een nadien onder hem gelegd derdenbeslag ten laste van de schuldeiser daaraan niet zonder meer een einde. Het ligt dan op de weg van de schuldenaar de feiten en omstandigheden te stellen en zo nodig te bewijzen waaruit volgt dat door de beslaglegging schuldeisersverzuim is ontstaan, hetgeen wil zeggen dat de voldoening van de verbintenis is verhinderd doordat het beslag is gelegd.

In een uitspraak van de Hoge Raad deed zich zo’n geval voor. A had een vordering op S en B had een vordering op A. B had ten laste van A onder partij S derdenbeslag gelegd. Door dit derdenbeslag kon S dus alleen nog maar bevrijdend aan B betalen. A ging evenwel failliet en door het faillissement verviel het door B gelegde beslag op de vordering van A op S. De curator in het faillissement van A kon de vordering op S dus weer zelf gaan innen. S betaalde na enige sommatie de hoofdsom plus rente tot aan de dag van beslaglegging. De curator vorderde alsnog in een procedure betaling van de rente vanaf de dag van beslaglegging tot aan de datum waarop de hoofdsom werd betaald.

S verweerde zich in deze procedure door te stellen dat er sprake was van schuldeisersverzuim. De Hoge Raad overwoog dat dát in dit geval niet opging. S was reeds vier jaar in verzuim met betrekking tot betaling van de hoofdsom toen er beslag werd gelegd. S moest dus aantonen dat door het beslag schuldeisersverzuim aan de zijde van A was ontstaan. S moest daartoe stellen (en bij betwisting bewijzen) dat zij gedurende de periode van het beslag wel degelijk bereid was te betalen en dat slechts het beslag aan de betaling in de weg heeft gestaan. S heeft hier niet aan voldaan en derhalve was zij de rente verschuldigd over de periode vanaf beslaglegging tot aan de dag waarop de hoofdsom werd betaald.

Bron mr. Rosemarie Franken, Wieringa Advocaten

Afgelopen woensdag 1 augustus 2012 is op straat naast een fietspad op de Wiersebrug in Nieuwegein een TNT-tas gevonden met 2 belangrijke brieven die nog bezorgd moest worden. In de tas zat onder meer een brief van een deurwaarder en van de rechtsbijstand. Het is merkwaardig dat een medewerker van TNT deze tas zomaar op straat kan verliezen. Bij het afleveren van de tas bij het TNT-kantoor werd de leidinggevende, die geschokte reageerde, aangesproken door een vrijwilliger van de plaatselijke website. Een tas mag uiteraard niet zomaar op straat gevonden worden. Iedereen kan die post meenemen en de post komt niet aan bij de betreffende persoon. 

Met name een brief van een deurwaarder mag niet gemist worden. Indien de geadresseerde een dergelijke brief niet krijgt, kunnen hier ernstige consequenties aan vast zitten. De leidinggevende van TNT zei dat de persoon die de tas heeft verloren zeker goed op zijn nummer gezet zal worden. De werkwijze van TNT-postbodes laat helaas vaker te wensen over. Postbodes dragen vertrouwelijke en persoonlijke informatie met zich. Het is niet de bedoeling dat deze informatie zonder toezicht op straat achtergelaten wordt.

De ene waarschuwing is nog niet uit, of een nieuwe volgt. Naar nu blijkt worden particulieren wederom benaderd met e-mails welke afkomstig lijken te zijn van de Belastingdienst. Dat zijn de e-mails echter ook nu niet. Het doel van deze e-mails is om mensen hun DigiD-gegevens te ontfutselen. Indien hierop positief wordt gereageerd, gaan oplichters met de digitale identiteit van betrokkenen aan de haal met alle gevolgen van dien. DigiD verwijst op haar eigen site naar de echtheidskenmerken van DigiD en verder is het een algemeen advies om bij de minste twijfel niet te reageren op e-mails en deze ongeopend te verwijderen.

Engeland staat momenteel in het teken van de Olympische Spelen, een Britse oma van 78 trok echter ook de aandacht. Ze heeft het deurwaarders onmogelijk gemaakt een landgoed met een waarde van 2,5 miljoen euro in beslag te nemen. Deze dame, Stella
Bond, weigerde het huis te verlaten. Ze liet zich op geen enkele manier door de heren deurwaarders intimideren. Uiteindelijk kozen deze eieren voor hun geld. Het landgoed is van haar zoon Grahame, een in Engeland bekende makelaar. De man heeft grote schulden en wil de boel opknappen om het landgoed daarna voor een goede prijs te verkopen. Het probleem is dat de bank, Citi Private Banking, moeilijk doet.

 

Die had dan ook de deurwaarders naar het landgoed gestuurd, maar die hadden niet op de
taaie oma gerekend. De vrouw vertelde de de deurwaarders dat ze eerst maar eens
papieren moesten laten zien waaruit bleek dat hun actie rechtmatig was. Toen ze dat
niet konden, ging ze in haar leunstoel zitten en kwam er niet meer af, wat de
deurwaarders ook probeerden.De bejaarde vrouw hield haar actie drie dagen vol. Ze at
nauwelijks en kon ook met moeite slapen, bang als ze was dat de deurwaarders zouden
toeslaan. Toen dropen de deurwaarders af op last van de bank. En als ze terugkomen,
moeten ze er wel voor zorgen dat ze hun zaakjes beter voor elkaar hebben. “Het was
zwaar, maar ik zou het zeker weer doen”, waarschuwt oma Bond alvast, zo schrijft de
Daily Mail.

 

Het bestuur van de stichting Deurwaarders Collectief Nederland (DCN) schaart zich achter een nieuwe methode welke is ontwikkeld om aanvragers van schuldhulpverlening te selecteren. Deze methode, o.a. ontwikkeld door Nadja Jungmann (zij is een van de inleiders tijdens de DCN-studiedag op 10 oktober 2012) heeft niet meer als doel om iemand binnen drie jaar schuldenvrij te maken, maar om vast te stellen bij wie dat zin heeft. Bij een verslaving, relatieproblemen of een sociale omgeving die het oplossen van het schuldenprobleem tegenwerkt, wordt de aanvrager eerst doorverwezen naar een maatschappelijk werker of een psycholoog.

Per 1 juli 2012 hebben gemeenten de regie over de schuldhulpverlening gekregen  en gaan, mede door de groeiende vraag, strenger selecteren bij de aanvraag.

In Eindhoven, Groningen en Almere worden de vragenlijsten al getest. Vanaf het najaar 2012 kunnen andere gemeenten er ook gebruik van maken.

De Nederlandse Vereniging voor Volkskrediet (NVVK) heeft bedenkingen bij de invoering van deze nieuwe methode. NVVK-voorzitter Joke de Kock (ook zij is een van de sprekers tijdens DCN-studiedag op 10 oktober) vreest dat het schuldenaren afschrikt hulp te zoeken als er eerst een test moet worden gedaan.

Belasting- en gerechtsdeurwaarders ervaren regelmatig tijdens huisbezoeken, dat een verbeterde levensstijl kan bijdragen aan een oplossing van de schuldenproblematiek. Nu is een deurwaarder niet de eerst aangewezen persoon schuldenaren daarop te wijzen. Komt iets tijdens een gesprek aan de orde, is een doorverwijzing wel een te adviseren werkwijze.

Inmiddels blijkt dat steeds meer Nederlanders zonder schulden (!!) ook aankloppen bij de schuldhulpverlening. Dat althans, constateren diverse gemeentelijke kredietbanken.

De oorzaak zou zijn gelegen in het feit dat de persoonlijke financiën door het toeslagensysteem van de overheid de laatste tien jaar een stuk complexer zijn geworden.

Toeslagen voor huur, zorg, kinderopvang e.d. moeten apart worden aangevraagd. Dat is ingewikkeld voor  minima die vaak niet over goede taal- en rekenvaardigheden beschikken.

Ook het digitaal aanvragen van toeslagen blijkt vaak een groot probleem voor deze groep.

 

Op initiatief van de Nederlandse Orde van Advocaten is in samenwerking met de Koninklijke Notariële Beroepsorganisatie (KNB) en de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG) een commissie samengesteld met deskundige/juristen. De commissie zal de partijprogramma’s van de partijen welke meedoen aan de verkiezingen op 12 september toetsen.

Genoemde commissie staat onder leiding van voormalig rechtbankpresident en oud-voorzitter van de Raad voor de rechtspraak Bert van Delden.

De politieke partijprogramma’s worden doorgelicht op rechtsstatelijkheid om kiezers (en mensen die hun recht zoeken) meer zicht te geven op de effecten van alle plannen op onze rechtsstaat.

Het Centraal Planbureau (CPB) rekent de verkiezingsprogramma’s al enige tijd financieel door, een toetsing op rechtsstatelijkheid ontbreekt tot dusver.

De commissie brengt begin september en dus nog voor de verkiezingsdatum advies uit aan de genoemde organisaties alsmede aan alle politieke partijen.

De proef met de overheidsvordering kan op z’n vroegst pas in het tweede kwartaal van 2013 worden geëvalueerd. Dit nieuwe maar niet onomstreden incasso-instrument zal dan ook nog niet per 1 januari 2013 voor alle gemeenten, waterschappen en samenwerkingsverbanden beschikbaar komen.

Onder andere verwerkingsproblemen bij de ING in de proef met de overheidsvorderingen zijn hieraan debet. Gelet op het feit dat relatief veel overheidsvorderingen betrekking hebben op rekeninghouders van de ING, is de proef sterk verstoord.

Sinds 1 oktober 2011 is de overheidsvordering met een proef opengesteld voor een beperkt aantal gemeenten, waterschappen en samenwerkingsverbanden.

Bij de schuldhulpverlening in ons land is men niet erg gelukkig met deze extra incasso mogelijkheid.

Deskundigen op dit gebied vrezen dat veel mensen met betalingsachterstanden daardoor nog dieper in de problemen zullen gaan komen.

Bij de Belastingdienst wordt deze wijze van invorderen al wel gebruikt. Met name de mogelijkheid om ook beslag te kunnen leggen op de kredietruimte wordt sterkt bekritiseerd door schuldhulpverleners. Dit zal zeker ook aan de orde komen tijdens de DCN-studiedag op 10 oktober waarbij “anders denkenden” uiteraard hun mening ook kunnen weergeven en vragen kunnen stellen aan de inleiders.

De overheidsvordering (bij de introductie ook wel bankvordering genoemd) is tot nu toe het sluitstuk na diverse ingrijpende wijzigingen en aanpassingen bij met name het invorderen van belastingschulden. Het nog steeds door de DCN verafschuwde postdwangbevel was de eerste aanpassing, of de overheidsvordering het sluitstuk is, moet worden afgewacht. Wellicht dat beleidsmakers van het Ministerie van Financiën binnenkort een nieuw konijn uit de hoge invorderingshoed tevoorschijn halen.

Een inwoner van Hoorn heeft op 17 juli jl. gedreigd zijn woning in brand te steken als de ontruiming doorgang zou vinden. Een gerechtsdeurwaarder die samen met de politie de woning aan de Boogschutter wilde binnentreden, werd met de bewoner geconfronteerd die aangaf het niet eens te zijn met de ontruiming en de woning in de brand zou steken.

De politie zette vervolgens een onderhandelaar in en die is tot aan het begin van de avond met de man in gesprek geweest. Vervolgens kwam de man vrijwillig naar buiten maar werd wel meteen door een arrestatieteam in de boeien geslagen.

De ook gewaarschuwde brandweer is na de arrestatie de woning binnengegaan om te controleren of er sprake was van enig brandgevaar. Dat bleek niet het geval.

Niet in alle gevallen blijft het bij het dreigen met dergelijke acties. Soms wordt zelfs overgegaan tot zelfdoding door de schuldenaar. Een traumatische ervaring voor de uitvoerende gerechtsdeurwaarder.