Een echtpaar uit het Belgische Gent kwam wel voor een heel onaangename verrassing te staan toen bleek dat een deurwaarder per abuis niet alleen de eigendommen van een schuldenaar in beslag had genomen, maar dat dit lot ook hun spullen had getroffen. En de verkoop inmiddels had plaatsgevonden. Het echtpaar had een winkel met huisnummer 38, de bovenverdieping met nummer 38A was verkocht aan een ander stel. De bewoners van 38A hadden schulden, op toegezonden aanmaningen e.d. werd niet gereageerd. Bij de beslaglegging had de deurwaarder de splitsing van de winkel en woonruimte niet in de gaten en nam alle zaken welke voor beslag vatbaar waren in beslag. Dus ook zaken welke zich bevonden in het pand met huisnummer 38 en niet toebehoorden aan de schuldenaren. De verkochte roerende zaken kunnen niet worden teruggehaald bij de kopers. Volgens de uitvoerende gerechtsdeurwaarder ligt de fout bij de schuldenaren van nummer 38A. Deze hadden de eigenaren van nummer 38 moeten informeren over het feit dat ook hun spullen in beslag waren genomen. Of dit zo is dan wel dat juist de werkwijze van de gerechtsdeurwaarder voor het probleem zorgde, wordt nog uitgezocht.

Eén deurwaarder zal dinsdag 12 februari 2013 niet snel vergeten. Betrokkene wilde namens de Rabobank beslag leggen bij een Haagse antiquair op 80 kunstwerken. Dit in verband met een geschil tussen de bank en de echtgenote van de antiquair, dat al speelt sinds 2008. Toen de deurwaarder wilde overgaan tot het leggen van het beslag, dreigde de antiquair zichzelf in brand te steken. Hulpdiensten rukten hierop massaal uit en de politie onderhandelde bijna twee uur met de antiquair en zijn echtgenote om te voorkomen dat het dreigement zou worden uitgevoerd.

Ook een compromis, een verzegeling van het pand in afwachting van een kort geding, bracht geen oplossing en werd door het echtpaar afgewezen. De politie greep  vervolgens snel in en hield de antiquair aan. De kunstwerken werden daarna alsnog in beslag genomen.

Verbetering GBA-registratie Het wordt dit jaar eenvoudiger voor burgers om hun GBA-gegevens te controleren en zo nodig te laten aanpassen. Het komt nu nog vaak voor dat mensen niet of verkeerd staan geregistreerd. Met name belasting- en gerechtsdeurwaarders hebben ook veel te maken met en last van mensen die als VOW geregistreerd staan. VOW staat voor Vertrokken Onbekend Waarheen. Het zijn veelal mensen met schulden en ze vormen als onvindbare debiteuren een groot probleem, er is n.l. een bedrag mee gemoeid van ongeveer 25 miljoen euro. Het steeds verder uitdijende bestand van 400.000 (!!) VOW-ers wordt door BZK dit jaar extra onder de loep genomen. Met behulp van de Belastingdienst, CBS en andere bronnen zal worden getracht alsnog de actuele woon- en verblijfplaats te achterhalen.

De reserve van de Nationale Hypotheek Garantie staat zwaar onder druk. De NHG zorgt ervoor dat mensen na een scheiding of baanverlies, waardoor de woning moest worden verkocht, niet met een restschuld blijven zitten. Het aantal gedwongen huizenverkopingen steeg van 2400 naar 3500 en de gemiddelde restschuld was 36.000 euro Voorwaarde om voor een uitkering van NHG in aanmerking te komen is dat er een hypothecaire lening is afgesloten met Nationale Hypotheek Garantie, verder kan dit voor hypotheken met een maximumbedrag van 320.000 euro.

Belasting- en gerechtsdeurwaarders ervaren ook bijna dagelijks een toename van de problemen. Naast een hypothecaire restschuld na b.v. een echtscheiding en gedwongen verkoop van de woning, blijken ook veel van deze mensen leningen te zijn aangegaan en andere geldelijke verplichtingen te hebben waardoor ze in financieel zwaar weer terecht zijn gekomen. Schuldhulpverlening kan een oplossing zijn, beslagen op  inkomen en/of eigendommen zijn echter niet zelden een gevolg.

Banken proberen inmiddels door een vroegtijdige signalering bij het uitblijven van betalingen problemen te voorkomen en gaan in gesprek met de schuldenaar. Daar waar er tevens huwelijksproblemen zijn, zal het vinden van de juiste oplossing aanzienlijk moeilijker zijn.

Agressie tegen medewerkers in de publieke sector is een toenemend probleem. Woensdagmiddag 6 februari 2013 liep het in het gemeentehuis van  Almelo volledig uit de hand. Een medewerker van de sociale dienst werd daar, vermoedelijk met een hamer, neergeslagen. Het slachtoffer is met een ambulance naar het ziekenhuis vervoerd, de vermoedelijke dader is aangehouden.

Diezelfde middag heeft er een gesprek plaatsgevonden tussen een vertegenwoordiging van de DCN en de inspectie SZW, de voormalige Arbeidsinspectie. Onderwerp van het gesprek was agressie tegen (belasting)deurwaarders, hoe hiermee werd omgegaan, of er wel of geen goede registratie plaatsvond, er anti-agressie-trainingen worden aangeboden door de werkgevers  enz. enz. Het gesprek leverde wederzijds nieuwe inzichten op, indien nodig en of wenselijk zullen er op termijn vervolggesprekken plaatsvinden.

Dit boek vertelt het verhaal van het Nederlandse belastingrecht tijdens de Tweede Wereldoorlog. In deze periode zijn door de bezetter in het Nederlandse belastingstelsel fundamentele veranderingen aangebracht, die tot op de dag van vandaag nog van belang zijn. Ook hebben de nazi’s getracht de Nederlandse Belastingdienst in te schakelen in het kader van de Jodenvervolging. Daartoe werd onder andere een speciale afdeling van de Belastingdienst in het leven geroepen bij de beruchte Zentralstelle für jüdische Auswanderung.

Tevens werd een speciale regeling getroffen ter afkoop van de belastingschulden van joodse belastingplichtigen, de Pauschregelung. Hoe kon dit zover komen? Wat was de rol van de leiding van de Belastingdienst hierbij? Hebben fiscale wetenschappers en belastingconsulenten zich hiertegen verzet? Heeft de Hoge Raad nog een rol gespeeld bij o.a. rechtszaken tegen belastingaanslagen opgelegd aan joodse burgers?

Net als alle andere joodse ambtenaren werden ook de joodse belastingambtenaren ontslagen. Wat waren hun persoonlijke lotgevallen? Medewerkers van de Belastingdienst kwamen in aanmerking voor de verplichte Arbeidsinzet in Duitsland. Was hiertegen verzet ?

Onder leiding van het Zwarte Hoofdbestuur is er binnen de Belastingdienst in samenwerking met het Nationaal Steun Fonds en de belasting adviespraktijk verzet gepleegd tegen de nazi’s, onder andere door het illegaal achterhouden van grote bedragen aan belastinggelden ten bate van de financiering van de hulp aan onderduikers. Diverse belastingambtenaren hebben dit verzet met hun leven moeten betalen.
Dit boek vertelt hun vaak zeer persoonlijke verhaal. Ook komen de persoonlijke verhalen van de hoofdrolspelers aan Duitse kant aan bod.
Ten slotte komt de naoorlogse periode aan de orde. Centraal staat daarbij de heffing van successierecht over nalatenschappen afkomstig van door de nazi’s in de oorlog vermoorde joden, de zuivering van de Belastingdienst en het rechtsherstel.
Dit boek bevat tot dusverre niet gepubliceerde persoonlijke documenten en uniek geluids- en fotomateriaal afkomstig van onder andere het Belasting & Douane Museum te Rotterdam.
Auteur:
Peter Essers (Margraten, 1957) is sinds 1991 hoogleraar belastingrecht aan Tilburg University. Sinds 2003 is hij tevens lid van de Eerste Kamer van de Staten-Generaal

Aangezien de overheid blijft bezuinigen, kunnen organisaties hun werk niet goed meer doen. Dat kan worden opgemaakt uit het rapport Bezuinigingen op uitvoeringsorganisaties van de Algemene Rekenkamer. Naast de Belastingdienst krijgen ook de Onderwijsinspectie, Rijkswaterstaat, het UWV en de Publieke Omroep bezuinigingen opgelegd. Bij deze laatste organisatie staan overigens de soms extreem hoge salarissen en vergoedingen in de schijnwerpers en krijgt men op dit onderwerp volop kritiek te verwerken. In hoeverre de bezuinigingen te maken hebben met het voorstel van staatssecretaris Frans Weekers van Financiën om ook commerciële partijen te gaan betrekken bij het invorderen van belastingschulden, is niet te zeggen. Binnenkort gaan externe belastingdeurwaarders in de avonduren aan de gang en wellicht kan dit tegen een lager kostentarief dan bij de inzet van eigen deurwaarders.

Het Landelijk Informatiesysteem Schulden (LIS) lijkt nu definitief van de baan. Al eerder werd bekend dat de Nederlandse Vereniging van Banken (NVB) zich terugtrok uit de samenwerking. Inmiddels is de Tweede Kamer geïnformeerd door de beantwoording van staatssecretaris Klijnsma (SZW) op vragen van het Kamerlid Kuzu (PvdA) over het geen doorgang vinden van het Landelijk Informatiesysteem Schulden (LIS) over deze kwestie waarbij duidelijk werd dat de betrokken partijen het initiatief beëindigen. De staatssecretaris wil nog wel in gesprek over andere mogelijkheden van een vroegsignaleringssysteem. De poging om tot een dergelijk systeem te komen is al jaren geleden opgestart. Het LIS moest naast de bestaande kredietregistratie door het Bureau Kredietregistratie (BKR) ook andere betalingsachterstanden registreren. Doel was om dreigende problematische schulden vroegtijdig te signaleren en daarmee verergering van de situatie te voorkomen.

Ook het BKR is op dat terrein actief. Met de BKR Kredietbarometer geeft de organisatie aan hoe het gesteld is met het betalingsgedrag van consumenten: “Als BKR willen we overkreditering en andere problematische schuldsituaties helpen voorkomen. Inzicht in de ontwikkeling van betalingsproblemen helpt daarbij om schulden voor te zijn in plaats van ze achteraf te signaleren.” zegt BKR-directeur Van den Bosch in het BKR-persbericht van 11 jan. j.l. Dit bericht kunt u nalezen op de website www.BKR.nl.

De belangrijkste hindernis voor het opzetten van het LIS is de bescherming van de privacy. De Commissie bescherming persoonsgegevens (CBP) heeft al twee keer een negatief advies over het systeem gegeven. De roep om een systeem voor vroegsignalering is nog altijd luid. Dat bleek wel toen bekend werd dat het NVB zich terugtrok uit het initiatief. Gezien de wens om een vroegsignaleringssysteem van politiek, belangenorganisaties en andere betrokken partijen lijkt de tijd rijp om een dergelijk systeem eindelijk van de grond te krijgen. Misschien heeft de ophef over het breken door het NVB wel de ogen geopend voor het belang van een LIS en komt de realisatie eindelijk in een stroomversnelling.

De antwoorden op gestelde kamervragen over het niet doorgaan van het Landelijk Informatiesysteem kunt u hier lezen.

Met de troonwisseling op 30 april a.s. zal ook het hoofd van de dwangbevelen een wijziging moeten ondergaan.

In naam der Koningin zal dan in naam des Konings moeten worden.

Volgens artikel 430 van het wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering worden o.a. dwangbevelen nu ook al uitgevaardigd in naam des Konings. Zolang er een koningin is wordt het hoofd van b.v. het dwangbevel aangepast, dat gaat per 30 april 2013 dus veranderen. (zie verder ook Wet i.v.m. het overgaan van de Kroon op een Koningin).