Volgens een brief van de ABVAKABO aan alle gemeentebesturen, zijn de vakbonden er voorstander van  dat uitvoerende taken binnen de gemeente blijven, door gemeenten worden uitgevoerd en niet worden uitbesteed aan private partijen. Dit in het belang van een goede dienstverlening aan de burger, tevens is het een voorbeeldfunctie dat de gemeentelijke werkgever hun uitvoerende taken laat doen door medewerkers welke in dienst zijn van de gemeente. Hierdoor blijft kennis behouden, tevens blijft de uitvoering van de taken beter zichtbaar en herkenbaar, zo wordt in de brief gemeld.

In hoeverre dat van toepassing moet dan wel kan zijn op de invordering van gemeentelijke belastingschulden, is niet duidelijk. Veel met name kleine gemeenten hebben de dwanginvordering uitbesteed, hoofdzakelijk vanwege het feit dat er te weinig werkaanbod is om een belastingdeurwaarder zelf in dienst te hebben.

Een oplossing zou kunnen zijn om b.v. een invorderingsmedewerker, die daarvoor geschikt is, tevens aan te stellen als belastingdeurwaarder. Wel onder de voorwaarde dat hij/zij hier zelf mee akkoord gaat.

Op die manier blijft wel de kennis in huis en wordt er zichtbaar en herkenbaar door de gemeente geïncasseerd.

De bonden komen ook met een voorstel waarbij het mogelijk wordt gemaakt om een nieuwe (jonge) medewerker (zonder baan) voor één of meerdere dagen per week aan te stellen, doordat de oudere medewerker (60+) een dag of meerdere dagen minder gaat werken.

In hoeverre de voorstellen worden overgenomen, moet worden afgewacht.

Vesting Finance LexSan B.V. zet haar invorderingsactiviteiten voort als Invoned Apeldoorn B.V.  Vesting Finance LexSan B.V. zet vanaf heden haar invorderingsactiviteiten voort als Invoned Apeldoorn B.V., onderdeel van Involon BV en Invorderingskantoor Nederland BV (Invoned).

Deze verandering hebben geen gevolgen voor de bestaande samenwerkingsverbanden tussen de lagere Overheden en genoemde organisaties. De dienstverlening, contactpersonen, verplichtingen, ze blijven allemaal zoals  men dat van Involon en Invoned gewend is.

De ontwikkelingen van de invorderingspraktijk hebben de beslissing om Vesting Finance LexSan te integreren in Invoned gestimuleerd.  De nadruk  komt steeds sterker  te liggen op de verhoging van de efficiëntie van het invorderingsproces. Dat proces moet nauwkeurig toegesneden zijn op het beleid van de opdrachtgever en moet worden uitgevoerd tegen de laagst mogelijke kosten. Om ook in de toekomst aan die behoefte te voldoen is diepgaande kennis van de invorderingspraktijk nodig en een speciaal op dit proces gebouwd automatiseringssysteem. De Invoned organisatie beschikt over beide: de invorderingskennis en ervaring van Involon, nu gecombineerd met die van Vesting Finance LexSan en de ICT-invorderingsexpertise van Gouw-IT.

Buitenlandse verkeersdeelnemers die in Groot-Brittannië, Ierland of Denemarken een verkeersovertreding begaan behoeven nog niet te vrezen. Die landen doen niet mee aan het uitwisselen van gegevens en het innen van boetes. Vanaf 8 november 2013 doen 25 andere EU-landen dat wel en kunnen verkeersovertreders een buitenlandse boete (wel met een verklaring in hun eigen taal) op hun deurmat aantreffen. Parkeerboetes vallen hier niet onder, de nieuwe regeling  heeft als doelstelling de veiligheid op de weg te verbeteren.

De Rijksdienst voor het wegverkeer is in Nederland bij deze procedure betrokken, bij het weigeren van het betalen van de boete zal het Centraal Justitieel Incassobureau (CJIB) worden ingeschakeld. Het personeelsbestand bij het CJIB zal met 60 personen worden uitgebreid, zo is kort geleden medegedeeld. Of de uitbreiding mede het gevolg is van deze extra taak, is niet bekend.

Volgens het verbond van Credit  Management  Bedrijven (VCMB) “brengen de vele schimmige incassobureaus die ons land telt vaak willens en wetens te hoge en onnodige kosten in rekening”. Om deze uitwassen te voorkomen is er sinds juli 2012 een wettelijke regeling, waardoor er grenzen zijn gesteld aan hetgeen dat aan kosten berekend mag worden.

De incassokosten mogen niet meer bedragen dan 15 procent van het factuurbedrag, met een minimum van 40 euro, dit wel exclusief rente. De VCMB brengt de conclusies van een gedaan onderzoek via een rapport naar buiten.  

Het o.a. tijdens de DCN studie- en actualiteitendag aangekondigde rapport “Met voeten getreden” is door de Nationale ombudsman uitgebracht. Het rapport waaraan hebben meegewerkt dhr. W. van den Berg, onderzoeker Structurele aanpak en Substituut ombudsman mevrouw mr. A. Stehouwer (beide ook tijdens genoemde studiedag aanwezig) benoemd fouten welke worden gemaakt bij het leggen van beslagen op inkomens (salarissen en uitkeringen).

DCN heeft met belangstelling kennis genomen van de inhoud van het rapport, van de mogelijke gedachtegang dat er bij een meerderheid van de gelegde beslagen fouten worden gemaakt, distantieert het bestuur van de DCN zich echter.

Een Schuldenkaart met tips voor de schuldenaar en de gerechtsdeurwaarder, moet fouten bij het leggen van nieuwe beslagen op inkomens mede helpen te voorkomen.

Binnen afzienbare tijd verschijnt er ook een rapport over de belastingdeurwaarders en dit rapport zal tevens via de DCN-site worden gepubliceerd.

De Nationale ombudsman, Alex Brenninkmeijer, heeft een aantal keren via zijn column in de Telegraaf zich negatief uitgesproken over deurwaarders welke geen juiste beslagvrije voet zouden hanteren. In de Telegraaf van zaterdag 2 november 2013 heeft hij het in een casus over een schuldenaar die het ene gat met het andere moet dichten en dat er vervolgens ook nog beslag wordt gelegd op het inkomen.

Het spreekt voor zich dat iedere deurwaarder juist dient om te gaan met de beslagvrije voet tijdens het leggen van een beslag op het inkomen. De schuldenaar dient daar aan mee te werken door bij het  verzoek om informatie over zijn/haar inkomen, deze informatie aan de deurwaarder te verstrekken. In de praktijk gebeurt dit echter niet of nauwelijks. Daardoor kan de beslag leggende deurwaarder al afwijken van de “normaal geldende regels !”

In de publicaties van de Ombudsman wordt meestal nooit volledig aangegeven hoe iemand in de schulden is geraakt. Is het door ziekte, ontslag of een andere vorm van overmacht, of is een verkeerd omgaan met de financiën de mede verwijtende oorzaak. Om een goed beeld te krijgen zou deze informatie nodig zijn, zo ook de informatie wat de schuldenaar wel of niet heeft gedaan om uit zijn/haar schulden te komen.

In de laatste casus geeft de Ombudsman aan dat “deurwaarders zich als een betrouwbare vertegenwoordiger van de overheid  moeten gedragen. Want iedereen moet op de overheid kunnen vertrouwen, ook als je schulden hebt”

Hier moet een kanttekening bij worden geplaatst. In dit geval betrof het iemand met de schuld van een lening. Moet b.v. de wel netjes betalende en financieel oppassende burger gaan meebetalen aan de schulden van burgers die er misschien wel onnodig een potje van hebben gemaakt? Dat kan naar de mening van de DCN toch niet de bedoeling zijn!

Naar de ervaringsgegevens van de DCN houden zo goed als alle belasting- en gerechtsdeurwaarders rekening met de juiste beslagvrije voet. Ongetwijfeld zal het hier en daar wel eens fout gaan, of die fout altijd en uitsluitend heeft te maken met foutief handelen van die deurwaarder moet worden betwijfeld.

De Ombudsman geeft in genoemde casus ook aan dat een deel van de deurwaarders onvoldoende rekening houdt met de belangen van mensen met schulden. Ze duwen daardoor mensen  verder in de financiële put.

Het bestuur van de DCN kent veel deurwaarders die juist wel rekening houden met de schuldenproblematiek van mensen. Een deurwaarder is echter geen schuldhulpverlener of maatschappelijk werker, hij/zij dient (rekening houdend met een menselijke maat) wel schulden te incasseren. Dat het hanteren van een juiste beslagvrij voet daarvan een onderdeel is, spreekt voor zich.   

Om een beter beeld te krijgen van het aantal deurwaarders dat geen rekening houdt met de belangen van mensen ten opzichte van deurwaarders die dat wel doen, zou een onderzoek daarna wellicht verhelderend kunnen zijn.

Er worden jaarlijks duizenden en wellicht tienduizenden beslagen op het inkomen gelegd. Dat het soms met de beslagvrije voet verkeerd gaat, is duidelijk. Vraag blijft wel of dit percentage uiteindelijk uitkomt op twee of drie procent  (of minder)dan wel dat er bij meer dan vijftig procent van deze beslagen fouten worden gemaakt.

De meeste deurwaarders proberen in de huidige samenleving, waarin het maken van schulden als normaal wordt ervaren, er het beste van te maken.

Of dit ook duidelijk wordt uit het rapport van de Nationale ombudsman over (gerechts)deurwaarders, zal moeten blijken. Dit rapport verschijnt over enkele dagen en zal o.a. via de site van de DCN worden gepubliceerd. 

In de periode tussen medio 2007 en medio 2013 is de schuld van de Nederlandse gemeenten met  14 miljard euro opgelopen naar een totaal van 50 miljard euro. Dit meldt het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) Gemeenten geven al jaren meer uit dan ze binnenkrijgen, oorzaken zijn o.a. teruglopende grondverkopen en stijgende lasten als gevolg van bijstandsuitkeringen.

Tegenover de stijgende schuld staan verder afnemende vorderingen zoals verstrekte leningen en deposito’s

De financiële malaise is nu niet bepaald een goede uitgangspositie voor de vakbonden om tot goede afspraken te kunnen komen met de gemeenten. Bezuinigingen op secondaire arbeidsvoorwaarden zijn al aan de orde, salarisverbeteringen zullen moeilijk zijn te realiseren.

Ook belastingdeurwaarders en invorderingsambtenaren welke in dienst zijn bij gemeenten zullen hiermee dus te maken krijgen.

Mensen in financiële nood doen steeds vaker een beroep op hun kerk om ondersteuning. Tussen 2009 en 2013 steeg het aantal aanvragen met veertigduizend. In 2012 klopten gemiddeld elke dag meer dan honderd mensen aan bij de kerken met een vraag om geldelijke ondersteuning en dat is toen voor bijna 30 miljoen ook gegeven. Bij katholieke parochies was de vraag naar hulp groot, toch komt het bij protestantse kerken ook voor. Mensen zonder werk en alleenstaande ouders vragen het meest om hulp, maar ook kleine zelfstandigen doen vaker een beroep op hun kerk.

De hulpaanvraag wordt bij kerken over het algemeen niet beoordeeld door professionele schuldhulpverleners. Het zou wellicht raadzaam zijn dat kerken zich bij aanvragen laten bijstaan door deskundigen om zo in ieder geval misbruik te voorkomen.

Wellicht dat een budgetcoach vervolgens ervoor kan zorgen dat het maximale wordt gehaald uit de beschikbare financiële middelen. Verkeerd omgaan met geld is n.l. ook vaak aan de orde. 

Het aantal mensen dat hun zorgpremie niet betaalt, is hoger dan ooit. Eind 2012 bedroeg dit 300.000 personen en was vervolgens eind september 2013 inmiddels opgelopen naar maar liefst 319.000 wanbetalers. Het betreft mensen die langer dan een half jaar hun zorgpremie niet hebben betaald. Deze personen worden vervolgens door hun zorgverzekeraar aangemeld bij het College van Zorgverzekeringen (CvZ) Deze organisatie kan vervolgens zelfstandig inhoudingen doen op het inkomen van genoemde wanbetalers of door het inschakelen van een gerechtsdeurwaarder beslag laten leggen op eigendommen.

Het CvZ was via dhr. Langenberg vertegenwoordigd tijdens de laatste DCN-studiedag op 9 oktober jl. waarbij tevens een presentatie werd gegeven over de werkwijze van het CvZ.

Inmiddels hebben een aantal zorgverzekeraars bekend gemaakt dat hun zorgpremie in 2014 “sterk zal dalen”

Vooruitlopend  op de overheveling van een deel van de langdurige zorg (de AWBZ) naar het basispakket van de zorgverzekeringswet, heeft minister Schippers van Volksgezondheid aangegeven dat verzekerden door deze aanpassing in 2015 zo’n 50 euro per jaar meer premie moeten gaan betalen