Ondanks het feit dat steeds meer betalingen via internetbankieren, pin- en contactloze betalingen plaatsvinden, zijn er altijd nog voldoende mensen die contant willen betalen. En in voorkomende gevallen wil men zo ook (belasting)schulden vereffenen. Het contant betalen op belastingkantoren is een aantal jaren geleden reeds afgeschaft, voor het doen van contante betalingen verwijst de Belastingdienst belastingschuldigen naar grenswisselkantoren. Bij gemeenten (ook daar neemt de bereidheid tot het contant ontvangen van geld verder af) verwijst men de inwoners naar de plaatselijke banken. Pinbetalingen zijn wel mogelijk en uiteraard kan de belasting worden voldaan via internetbankieren dan wel door een afgegeven machtiging waarmee verschuldigde bedragen kunnen worden geïncasseerd.
Bij het invorderingskantoor GBLT biedt men schuldenaren tevens de mogelijkheid om telefonisch een afspraak te maken voor het doen van een contante betaling. Deze werkwijze stimuleert contante betalingen niet, maar maakt het zeker niet onmogelijk!
De geuite ontevredenheid van burgers over het weigeren van contante betalingen door gemeenten heeft er naar verluidt voor gezorgd dat de Nationale ombudsman inmiddels een onderzoek is begonnen naar de effecten van het niet meer contant kunnen betalen aan overheden.
Een geheel andere zaak is het wanneer een belastingdeurwaarder aan de deur verschijnt met een hernieuwd bevel tot betaling. Dit gebeurt overigens pas nadat er een aanmaning is toegezonden en er ook een postdwangbevel in bezit is van de schuldenaar.
De deurwaarder kan dan betaling meteen afdwingen, bij het hieraan niet voldoen kan worden overgegaan tot het leggen van beslag op eigendommen. Bij afwezigheid van de schuldenaar (of iemand die hem/haar mag vertegenwoordigen) wordt via een aantekening in het hernieuwde bevel tot betaling alsnog een betaaltermijn van twee dagen aangeboden om de schuld te voldoen.
Afschrift van het hernieuwde bevel wordt vervolgens in de brievenbus gedaan.
Zoals gesteld, kan de deurwaarder bij het aantreffen van de schuldenaar een directe betaling afdwingen en daarbij mag een contante betaling niet worden geweigerd (zie b.v. de brochure van de Belastingdienst Als u een belastingaanslag niet betaalt en de Instructie Invordering en Belastingdeurwaarders). Verder is e.e.a. ook duidelijk geregeld via het Wetboek van burgerlijk rechtsvordering en de Invorderingswet 1990. Contant geld is gewoon een wettig betaalmiddel en om een beslag te voorkomen moet dit door de belastingdeurwaarder worden geaccepteerd. Het zou zeer onjuist zijn deze betaling te weigeren en over te gaan tot het leggen van een beslag met de daarbij kostenverhogende consequenties. Daar waar deurwaarders beschikken over een mobiel pinapparaat is deze vorm van betaling uiteraard ook mogelijk, niet iedere deurwaarder beschikt hierover, niet iedere schuldenaar kan of wil op deze wijze betalen.
Als conclusie kan worden gesteld dat een belastingdeurwaarder contante betalingen hoe dan ook moet accepteren en ter plekke meteen een kwitantie voor de in ontvangst genomen gelden moet afgeven. Het voorkomt verder een discussie tussen de schuldenaar en de innende belastingdeurwaarder welke zelfs zou kunnen leiden tot een vorm van agressie richting de deurwaarder. Een contante betaling, niet altijd en overal maar dus wel aan de belastingdeurwaarder.