De gemeente Enschede meent een wapen te hebben gevonden om minvermogende stadsgenoten uit de schulden te houden/helpen. Het heet Wonen+. In een proef die in september begint neemt de Stadsbank de financiële regie over in dertig huishoudens in de wijk Pathmos. Bij Wonen+ komen de inkomsten op een rekening van de Stadsbank. De bank zorgt er voor dat de inwoner niet rood kan staan, betaalt huur, verzekeringen, (telecom)abonnementen, nota’s gas/ water/ elektra en ziektekostenverzekering. De bank regelt ook de huur- en zorgtoeslagen, belastingaangifte en noem maar op. Verder wordt zo de deurwaarder van de stoep gehouden. De bank zorgt dat de klant leefgeld krijgt en de rest gaat naar schuldaflossing. De kosten die de Stadsbank maakt zijn te halen uit kortingen die bedongen kunnen worden bij het afsluiten van collectieve regelingen.

Per 01 juli 2017 vindt er weer een aanpassing plaats van de minimumlonen. Via deze publicatie in de Staatscourant kunt u lezen wat er gaat veranderen.

Minister Blok moet ingrijpen in de discussie over de onafhankelijkheid van de deurwaarder. Dat zegt Deurwaardersbelangen.nu, die ongeveer 30 procent van de deurwaarderskantoren vertegenwoordigt. De organisatie verwijt de Koninklijke Beroepsorganisatie van Gerechtsdeurwaarders (KBvG) dat die weigert op te treden tegen deurwaarders die te nauwe banden met incassobureaus onderhouden. Met het verzoek aan de minister drijven de deurwaarders een conflict op de spits dat al jaren speelt. Deurwaardersbelangen.nu vindt dat mensen met schulden onvoldoende beschermd zijn tegen deurwaarderskantoren, die deels eigendom zijn van een incassobureau. Dat incassobureau laat zijn vorderingen incasseren door het deurwaarderskantoor waarin het zelf een aandeel heeft. De deurwaarders in die constructie opereren niet onafhankelijk, zo luidt het verwijt: ze vertegenwoordigen te veel het belang van de schuldeiser.

Evenwicht tussen belangen
Het gaat in de deurwaardersruzie om de ‘ambtelijke macht’. Een deurwaarder is bevoegd om beslag te leggen op bankrekeningen, woningen, auto’s, salarissen en toeslagen. Hij moet daarbij onafhankelijk opereren en dus steeds een evenwicht zoeken tussen de belangen van de schuldeiser en die van de schuldenaar. Incassobureaus hebben die ambtelijke macht niet. Zij mogen betalingsregelingen treffen en aanmaningen sturen. Veel verder reikt hun arm niet.

“In de praktijk van de schuldhulpverlening blijkt regelmatig dat incassobureaus het op een akkoordje gooien met een deurwaarder, zonder dat de schuldenaar en de schuldhulpverlener daarvan op de hoogte worden gebracht”, zegt Marco Florijn van de NVVK, branchevereniging voor schuldhulp. “Vorderingen gaan heen en weer. Dat belemmert de vlotte afhandeling van een goede schuldenregeling.”Het zou, zegt Florijn, voor mensen met probleemschulden een groot goed zijn als er strenger wordt toegezien op de onafhankelijkheid van deurwaarders.

In de keten van een schuldvordering schakelt een incassobureau een deurwaarder in, nadat een vordering aan de rechter is voorgelegd. Als de rechter de vordering in een vonnis bekrachtigt, mag alleen de deurwaarder het vonnis uitvoeren (‘het vonnis executeren’).

Hij kijkt wat er te halen is bij de schuldenaar, en moet daarbij steeds afwegen of een executiemaatregel, zoals een beslag op een bankrekening, niet buitensporig is en in verhouding staat tot de te verwachten opbrengst. Bij ieder dossier moet die afweging opnieuw worden gemaakt.

Voor incassobureaus is het interessant om mede-eigenaar te zijn van een deurwaarderskantoor. Op die manier kunnen ze verdienen aan de opdrachten die ze zelf aan de deurwaarder verstrekken. Gevolg is, zegt Deurwaardersbelangen.nu, dat die deurwaarder onder druk staat om een hoge omloopsnelheid te halen. Dat kan betekenen: sneller beslag leggen, in plaats van een voor de schuldenaar billijke betalingsregeling te treffen. “Wij moeten tegen een opdrachtgever kunnen zeggen: dit gaan wij niet doen,” zegt Hans Groenewegen, voorzitter van Deurwaardersbelangen.nu. “Om welke juridische of sociaal-ethische motivatie dan ook. Er moet niet ergens een aandeelhouder achter ons staan, zoals een incassobureau, die misschien wel tachtig procent van de omzet aanlevert, die zegt van: nou ja, misschien moeten we dat anders doen. “De verwevenheid van deurwaarderskantoren en incassobureaus bestaat volgens Deurwaardersbelangen.nu omdat de KBvG z’n eigen regels niet handhaaft. Volgens die regels mag een deurwaarderskantoor waarvan een incassobureau aandeelhouder is, van dat incassobureau geen opdrachten aannemen.

Overtreding van de regels
In jaarverslagen van rechtshulpverzekeraar DAS staat beschreven hoe DAS-Incasso opdrachten geeft aan twee deurwaarderskantoren waar de DAS-holding een financieel belang in heeft: LAVG en Van Arkel. Relatief grote kantoren, waar volgens de ledenlijst van de KBvG 19 deurwaarders aan zijn verbonden. Dat zij opdrachten aannemen van DAS, is een overtreding van de onafhankelijkheidsregels. De KBvG treedt er niet tegen op en zegt erover in gesprek te zijn met DAS.

Minister Blok van Justitie benadrukte onlangs nog, in antwoord op Kamervragen van Michiel van Nispen (SP), dat de KBvG erop moet toezien dat de eigen onafhankelijkheidsregels worden nageleefd. Bij overtreding van de regels moet de KBvG een klacht indienen tegen de deurwaarder bij de tuchtrechter. Die kan de deurwaarder berispen of schorsen.

Handhaving forceren
De KBvG zegt zich de boodschap van Blok aan te trekken en “de verantwoordelijkheid te voelen”, zo zegt KBvG-voorzitter Wilbert van de Donk. “Of en per wanneer dat leidt tot tuchtklachten, dat kan ik nu nog niet zeggen”. Deurwaarders.nu wil er niet op wachten en vraagt de minister handhaving van de onafhankelijkheidsverordening te forceren. Dat kan hij doen door een Algemene Maatregel van Bestuur af te kondigen. De minister zegt het verzoek te bestuderen. De SP dringt met nieuwe Kamervragen aan op een snelle reactie.

Bron: NOS

Bij de in Appingdam gevestigde Volkskredietbank Noord-Oost Groningen wordt geconstateerd dat het aantal schuldhulpaanvragen stabiliseert maar niet minder wordt. De regio waarin de bank actief is, is van oudsher bekend met een hoge werkloosheid, mensen met een laag inkomen en dus ook vaak financiële problemen. Vanuit deze kredietbank werd vorig jaar medewerking verleend aan de DCN studiedag door directeur Annelies Kleve. Door een goede samenwerking met deurwaarders tracht men bij de kredietbank te voorkomen dat mensen met schulden door een toename van invorderingskosten nog verder in de problemen komen.

De gemeente Helmond gaat inwoners van hun gemeente die in de bijstand zitten helpen met het betalen van achterstallige zorgpremies. Aanvullende verzekeringen vervallen n.l. een half jaar na het niet betalen van de premie. De gemeente heeft met zorgverzekeraar CZ, welke erg actief is op het sociale vlak bij het innen van premies, een deal kunnen sluiten. Er wordt een afbetalingsregeling opgesteld en als deze voor een vastgestelde periode wordt nagekomen, zal een deel van de verschuldigde premie worden kwijtgescholden. Over de werkwijze van CZ  (ga in overleg met de klant en probeer het opleggen van boetes te voorkomen) vindt een presentatie plaats tijdens de DCN studie- en actualiteitendag 2017, op woensdag 04 oktober in Nijkerk.  

De Fiscale Inlichtingen en Opsporingsdienst (FIOD) heeft in Arnhem een man en vrouw (25 en 22 jaar) aangehouden. Het stel zou zogenaamd uit naam van de Belastingdienst  nietsvermoedende slachtoffers in totaal 335.000 euro hebben afgetroggeld. Tijdens telefoongesprekken met de benadeelden gaven de man en de vrouw zich uit als medewerkers van de Belastingdienst en/of als deurwaarder. Er werd opdracht gegeven een verschuldigd bedrag meteen over te maken naar bepaalde bankrekeningnummers. Deze waren beschikbaar gesteld door “geldezels” mensen die hun bankrekening tegen beloning laten misbruiken. Vermoedelijk maakt het aangehouden stel onderdeel uit van een georganiseerd netwerk, er zijn inmiddels tussen de dertig en veertig aangiftes van oplichting binnengekomen. Naar verwachting volgen er nog meer.

Het Deurwaarders Collectief Nederland (DCN) is geen vakbond of een organisatie welke zich primair bezighoudt met arbeidsvoorwaarden. Toch wordt er naar aanleiding van recente vacatures een functiebeschrijving gepubliceerd welke recht doet aan het beroep van belastingdeurwaarder, de opleiding/ervaring en een juiste honorering min of meer garandeert. De functieschaal voor het beroep van belastingdeurwaarder bij de Belastingdienst was tot op enkele jaren geleden schaal 8, de chef-deurwaarder stond met schaal 9 op de loonlijst.

De nieuwe indeling is nu schaal 7 / 8 en het is merkwaardig dat de deurwaardersvakbond AVB hier geen afstand van neemt en geen actie onderneemt. Het afstoten van werkzaamheden (dwangbevelen per post in tegenstelling tot betekening door een deurwaarder) is jaren geleden het vertrekpunt geweest voor deze negatieve aanpassing. Vanuit DCN is hiervoor toen al gewaarschuwd, de waarschuwing was helaas gericht aan dovemansoren.

De bijgevoegde omschrijving geeft compact de inhoud van het werk van een (gemeentelijke) belastingdeurwaarder weer, de opmerking dat een tenuitvoerlegging plaatsvindt op grond van het recht van parate executie (dus zonder tussenkomst van een rechter) zou een zinvolle aanvulling kunnen zijn.

Met gebruikmaking van deze omschrijving (en er vanuit gaande dat die door  de werkgever wordt overgenomen) is schaal 9 naar de mening van DCN een zekerheid.

Uit de wettelijke bepalingen komt in ieder geval naar voren dat de betekening dient te geschieden aan het woonadres. Uit de wet volgt echter niet dat een betekening op een brief- of postadres mogelijk is. Op zich logisch want dat is immers niet de woonplaats van de betrokkene. Het is dan ook maar de vraag of de wet dusdanig geïnterpreteerd mag worden, dat ook een exploot kan worden betekend aan een briefadres.

Briefadres
Ieder inwoner van Nederland, die tenminste 4 maanden in Nederland verblijft, dient zich in de gemeente waarin hij woont in te schrijven op het adres waar hij (meestal) overnacht. Indien een persoon geen woonadres heeft, dan levert dat zonder meer een probleem op voor wat betreft de gemeentelijke inschrijving, ook wel BRP (Basis Registratie Personen) genoemd. Het is immers niet juist ergens als bewoner ingeschreven te staan, indien men op dat adres feitelijk niet woont. De gemeente geeft derhalve de mogelijkheid om een persoon op een adres in te schrijven, waarbij dat adres wordt aangemerkt als briefadres. Dit briefadres is meestal van een familielid, vriend of kennis waarmee is afgesproken dat de post daar ontvangen wordt. Daarnaast kan er ook een briefadres worden aangehouden bij een instelling die door de gemeente daartoe is aangewezen. Bijvoorbeeld bij het Leger des Heils of sociale opvang. Op deze wijze kan iemand zonder woonplaats, toch per post bereikt worden.

Rechtsgeldige betekening
In het wetboek van Burgerlijke Rechtsvordering (Rv.) staat precies aangegeven hoe een exploot rechtgeldig kan worden betekend. Voor de betekening aan een natuurlijk persoon zijn er, in dit kader, 5 opties:

1.       Er wordt een exploot betekend aan de betrokkene in persoon;

2.       Indien de betrokkene niet persoonlijk wordt aangetroffen, kan de deurwaarder het exploot ook achterlaten aan een huisgenoot aan de woonplaats van betrokkene;

3.       Indien er aan de woonplaats ook geen huisgenoot wordt getroffen, maar iemand anders, dan kan ook aan die persoon een exploot worden betekend, indien van deze persoon is aan te nemen dat deze zal bevorderen dat de betrokkene het exploot tijdig zal bereiken;

4.       Indien de betrokkene wel persoonlijk wordt bereikt, maar deze weigert het exploot in ontvangst te nemen, dan bestaat er de mogelijk om het exploot in de macht van betrokkene achter te laten en hem daar nadrukkelijk op te wijzen. Vervolgens zal er een afschrift van het exploot in een gesloten envelop aan de woonplaats worden achter gelaten, dan wel wordt deze per post aan het woonadres gestuurd;

5.       Indien helemaal niemand wordt aangetroffen op het woonadres, dan kan de deurwaarder daar een afschrift in een gesloten envelop achter te laten.

De wet biedt ook nog andere opties voor rechtsgeldige betekening. Deze worden genoemd in artikel 48 Rv. e.v..

Het woonadres
Zoals hiervoor uiteengezet geschiedt rechtsgeldige betekening aan het woonadres van de betrokkene. Een briefadres is zoals gezegd geen woonadres in de zin der wet. In de wet wordt de woonplaats aangeduid als: ‘de woonplaats van een natuurlijk persoon bevindt zich te zijner woonstede, en bij gebreke van woonstede ter plaatse van zijn werkelijk verblijf’.[1] De woonstede van iemand is die plaats waar hij werkelijk woont met zijn gezin, waar hij de zetel van zijn fortuin heeft, zijn zaken behartigt, zijn goederen en eigendommen beheert. Kortom, de plaats waar iemand niet vandaan gaat dan met een bepaald doel en tevens met het plan om als dat doel is bereikt, terug te keren. Van grote betekenis om de woonstede te bepalen is die plaats waar iemand regelmatig slaapt.

Rechterlijke uitspraken
In de rechtspraak is men in de verschillende lagen verdeeldheid over de mogelijkheid te betekenen op een briefadres. De Hoge Raad heeft in haar uitspraak van 17 november 2015[2] in een strafrechtelijke zaak, geoordeeld dat bij gebreke van een “woonadres” een “briefadres” als bedoeld in artikel 1.1 Wet Brp. kan worden aangemerkt als “het adres waar de geadresseerde als ingezetene is ingeschreven in de basisregistratie personen” waaraan gerechtelijke mededelingen kunnen worden betekend (artikel 588 eerste lid aanhef en onder b sub 1° Sv.). Hierbij dient te worden opgemerkt dat de Hoge Raad zich nog niet nadrukkelijk heeft uitgelaten of een dergelijke opvatting ook civielrechtelijk te gelden heeft.

Het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch heeft daarentegen geoordeeld dat een bij de gemeente opgegeven briefadres weliswaar de mogelijkheid biedt om onder omstandigheden beter bereikbaar te zijn, maar het is niet gelijk te stellen met een bekende woon- en/of verblijfplaats waar betekening kan plaatsvinden.[3] Volgens het Gerechtshof had een rechtsgeldige betekening openbaar dienen te geschieden.

Conclusie
Indien een betrokkene bij de gemeente heeft aangegeven dat hij op een bepaald adres staat ingeschreven met een briefadres, dan kan naar onze zienswijze een exploot aldaar betekend worden. Hetzij aan een persoon die op dat adres aangetroffen wordt (die zal bevorderen dat de betrokkene het exploot tijdig zal bereiken), hetzij ex artikel 47 Rv. in een gesloten envelop met daarop de wettelijk vermeldingen. De betrokkene heeft immers ondubbelzinnig aangegeven op het briefadres zijn post te willen ontvangen. Het is derhalve zeer aannemelijk dat bij de betekening aan een briefadres, het exploot de betrokkene met grote zekerheid zal bereiken. Post vanuit de overheid en andere officiële instanties ontvangt de betrokkene immers ook op dat adres. Daarbij komt dat het bij de gemeente geregistreerde briefadres kan worden aangemerkt als een gekozen woonplaats in de zin van artikel 1:15 BW, aldus de kantonrechter van de Rechtbank Midden-Nederland.[4]

Tot slot dient te worden vermeld dat betekening van stukken via een postbusnummer niet als rechtsgeldig kan worden aangemerkt.

Bron: Vismans

De VVD in Amsterdam vindt dat bewoners die een boete hebben gekregen voor het veroorzaken van troep, niet in aanmerking behoren te komen voor kwijtschelding van gemeentelijke afvalstoffenheffing. Normaal gesproken is de financiële positie (ongeveer bijstandsnorm) de basis waardoor mensen in aanmerking kunnen komen voor kwijtschelding, de VVD wil dit nu dus uitbreiden en koppelen aan fout gedrag. Den Haag gaat asociale en overlast gevende bewoners harder aanpakken. Per 01 juli wordt een nieuwe “aso-wet” van kracht en biedt mogelijkheden bij de aanpak van langdurige en ernstige burenterreur. Voorwaarde voor gemeenten om hiervan gebruik te willen maken is een aanpassing van de apv.